1969-1987
EENDRACHT IS GEBOREN
Tijdens de Daknamkermis van 1969 trok Etienne Baert naar Café "Sportwereld" in de Rechtstraat te Daknam. Aan de toog werd over voetbal gesproken en uitbater Aimé Bruggeman vroeg hem of hij wilde helpen bij de oprichting van een nieuwe voetbalvereniging. Op 16 februari 1969 werd FC Eendracht Daknam geboren. Het bestuur bestond uit Etienne Baert, Aimé Bruggeman, Willy De Bruyne, Jacky De Backer en Hubert De Plukker. Later kwamen daar Roger De Beule, Marcel Van Driessche en René De Backer bij. Erevoorzitter werd de toenmalige schepen Hubert Anthuenis.
Op zoek naar spelers
De Club had een bestuur, lokaal, ... maar geen spelers. Na een ernstige zoektocht werden dan toch de nodige spelers aangetrokken en men kon gaan voetballen. De eerste wedstrijd was tegen "Het Zwarte Schaap" uit de Karrestraat en meteen ging Eendracht met 0-11 ten onder.
Een jaar later sloot de club zich aan bij de KKSVB. Daar heeft men gedurende negentien jaar onderdak gevonden. In deze competitie speelde Eendracht Daknam voor het eerst kampioen in 1973. Verder werden in deze reeksen ook titels behaald door het Eerste Elftal én de Reserven tijdens het seizoen 1982 - 1983 en de Knapen gedurende de competitie 1983 - 1984.
Op zoek naar spelers
De Club had een bestuur, lokaal, ... maar geen spelers. Na een ernstige zoektocht werden dan toch de nodige spelers aangetrokken en men kon gaan voetballen. De eerste wedstrijd was tegen "Het Zwarte Schaap" uit de Karrestraat en meteen ging Eendracht met 0-11 ten onder.
Een jaar later sloot de club zich aan bij de KKSVB. Daar heeft men gedurende negentien jaar onderdak gevonden. In deze competitie speelde Eendracht Daknam voor het eerst kampioen in 1973. Verder werden in deze reeksen ook titels behaald door het Eerste Elftal én de Reserven tijdens het seizoen 1982 - 1983 en de Knapen gedurende de competitie 1983 - 1984.
1988-2000
STAMNUMMER 9125
Sinds 1988 bij de KBVB
Op 21 april 1988 liet de club zich inschrijven bij de KBVB en kreeg het stamboeknummer 9125 toegewezen. We trapten het eerste competitiejaar af met negen ploegen. Ondertussen zijn dat er meer dan twintig.
Het mirakel van Boonwijk
Na enkele seizoenen in de grijze middenmoot van vierde provinciale, werd in 1998 voor het eerst de rechtstreekse
promotie afgedwongen naar derde provinciale. Dit gebeurde in een onwaarschijnlijke laatste 10 minuten van de competitie 1997 - 1998. Op 10 minuten van het einde van de slotwedstrijd bij kampioen RC Boonwijk stond FC Eendracht Daknam 3-1 achter, en was de promotiekans nihil. Tot de spelers van FC Daknam hun laatste duivels ontbonden en op 10 minuten de 3-1 achterstand ombogen tot een 3-4 overwinning. Rechtstreekse promotie was een feit, en hierdoor verwezen we onze buren van SC Doorslaar naar de eindronde waarin ook zij zich verzekerden van een ticket in derde provinciale.
Jojo tussen derde en vierde
De vreugde was echter van korte duur, want na een jaartje derde provinciale volgde voor FC Daknam meteen
weer de degradatie. Voor het seizoen 1999 - 2000 werd er op sportief vlak fors geïnvesteerd, maar goede resultaten bleven aanvankelijk uit.
Rond nieuwjaar 2000 werd Luc Mulle binnengehaald als nieuwe hoofdtrainer, en dat was een schot in de roos. Geen enkele wedstrijd werd nog verloren en ondanks verlies van twee zwaar gekwetsten waaronder Nick Romero met een dubbele open beenbreuk verzekerde FC Daknam zich opnieuw van promotie naar derde tijdens de voorlaatste wedstrijd bij FC Moerbeke.
Dit keer zou twee jaar later de degradatie naar vierde provinciale volgen, na de competitie 2001 - 2002.
Op 21 april 1988 liet de club zich inschrijven bij de KBVB en kreeg het stamboeknummer 9125 toegewezen. We trapten het eerste competitiejaar af met negen ploegen. Ondertussen zijn dat er meer dan twintig.
Het mirakel van Boonwijk
Na enkele seizoenen in de grijze middenmoot van vierde provinciale, werd in 1998 voor het eerst de rechtstreekse
promotie afgedwongen naar derde provinciale. Dit gebeurde in een onwaarschijnlijke laatste 10 minuten van de competitie 1997 - 1998. Op 10 minuten van het einde van de slotwedstrijd bij kampioen RC Boonwijk stond FC Eendracht Daknam 3-1 achter, en was de promotiekans nihil. Tot de spelers van FC Daknam hun laatste duivels ontbonden en op 10 minuten de 3-1 achterstand ombogen tot een 3-4 overwinning. Rechtstreekse promotie was een feit, en hierdoor verwezen we onze buren van SC Doorslaar naar de eindronde waarin ook zij zich verzekerden van een ticket in derde provinciale.
Jojo tussen derde en vierde
De vreugde was echter van korte duur, want na een jaartje derde provinciale volgde voor FC Daknam meteen
weer de degradatie. Voor het seizoen 1999 - 2000 werd er op sportief vlak fors geïnvesteerd, maar goede resultaten bleven aanvankelijk uit.
Rond nieuwjaar 2000 werd Luc Mulle binnengehaald als nieuwe hoofdtrainer, en dat was een schot in de roos. Geen enkele wedstrijd werd nog verloren en ondanks verlies van twee zwaar gekwetsten waaronder Nick Romero met een dubbele open beenbreuk verzekerde FC Daknam zich opnieuw van promotie naar derde tijdens de voorlaatste wedstrijd bij FC Moerbeke.
Dit keer zou twee jaar later de degradatie naar vierde provinciale volgen, na de competitie 2001 - 2002.
2001-2005
NIEUWE WIND
Nieuw bestuur in 2001
De grootste oorzaak was deze keer de perikelen rond onze terreinen waardoor de betere spelers, om meer zekerheid te hebben, vertrokken naar andere ploegen. Vanaf 2001 verlieten ook enkele bestuursleden de ploeg, waardoor het bestuur veranderde. Dat bestond toen uit Leo Van Kerckhove (Voorzitter), Dirk Verleysen (Gerechtigde Correspondent), François Thiryn (Penningmeester), William De Maere (Jeugdcoördinator), Stefaan Atmani (Jeugdsecretaris), Norbert Baeyens (Financiën Jeugd) en verder Manu De Geest, Gino Ketels en Eddy Thiryn.
Op zoek naar een vaste stek
In het seizoen 2001 - 2002 speelde FC Daknam zijn thuiswedstrijden tijdelijk aan de Lokerhoutstraat. De eerste zorg van het nieuwe bestuur was om een definitieve thuishaven te vinden voor de club. Gelukkig kwam er licht aan het einde van de tunnel en kon FC Daknam een vaste stek krijgen op de terreinen aan de Heilige Geestmolenstraat te Lokeren.
In 2004 opnieuw even naar derde
Na nog eens twee jaar vierde provinciale kende FC Daknam opnieuw succes. Alweer na nieuwjaar, werden de laatste 11 wedstrijden van de competitie 2003 - 2004 op één na allemaal gewonnen. Daardoor snoepten we met een ongelooflijke 31 op 33 punten in extremis FC Herleving Sinaai de tweede plaats af. Zo konden we opnieuw aan de slag in derde provinciale, met meer aantrekkelijke wedstrijden.
Helaas: opnieuw mocht het niet zijn, want na één seizoen kon alweer de degradatie niet vermeden worden. FC Daknam startte tijdens het seizoen 2005 - 2006 opnieuw in de laagste provinciale reeks.
De grootste oorzaak was deze keer de perikelen rond onze terreinen waardoor de betere spelers, om meer zekerheid te hebben, vertrokken naar andere ploegen. Vanaf 2001 verlieten ook enkele bestuursleden de ploeg, waardoor het bestuur veranderde. Dat bestond toen uit Leo Van Kerckhove (Voorzitter), Dirk Verleysen (Gerechtigde Correspondent), François Thiryn (Penningmeester), William De Maere (Jeugdcoördinator), Stefaan Atmani (Jeugdsecretaris), Norbert Baeyens (Financiën Jeugd) en verder Manu De Geest, Gino Ketels en Eddy Thiryn.
Op zoek naar een vaste stek
In het seizoen 2001 - 2002 speelde FC Daknam zijn thuiswedstrijden tijdelijk aan de Lokerhoutstraat. De eerste zorg van het nieuwe bestuur was om een definitieve thuishaven te vinden voor de club. Gelukkig kwam er licht aan het einde van de tunnel en kon FC Daknam een vaste stek krijgen op de terreinen aan de Heilige Geestmolenstraat te Lokeren.
In 2004 opnieuw even naar derde
Na nog eens twee jaar vierde provinciale kende FC Daknam opnieuw succes. Alweer na nieuwjaar, werden de laatste 11 wedstrijden van de competitie 2003 - 2004 op één na allemaal gewonnen. Daardoor snoepten we met een ongelooflijke 31 op 33 punten in extremis FC Herleving Sinaai de tweede plaats af. Zo konden we opnieuw aan de slag in derde provinciale, met meer aantrekkelijke wedstrijden.
Helaas: opnieuw mocht het niet zijn, want na één seizoen kon alweer de degradatie niet vermeden worden. FC Daknam startte tijdens het seizoen 2005 - 2006 opnieuw in de laagste provinciale reeks.
2006-...
DE MIJLPAAL
Het begin in de Heilige Geestmolenstraat
Vanaf dan werd FC Eendracht Daknam ook definitief omgedoopt naar FC Daknam.
Het eerste seizoen opnieuw in vierde speelden we meteen mee voor promotie. Een 3-3 tegen RS Opdorp, tijdens de laatste wedstrijd van die competitie kostte ons de rechtstreekse promotie, en door het grote aantal dalers uit bevordering, kwam er niet eens een eindronde.
De grootste troost van dat seizoen was dat we in maart 2006 eindelijk onze nieuwe kantine in gebruik konden nemen. Fier als een gieter! Enkele maanden later, dus in augustus 2006, werden ook de eerste wedstrijden op onze nieuwe, definitieve terreinen gespeeld.
Mijlpaal in 2006: 25 ploegen in competitie
FC Daknam startte dat seizoen met niet minder dan 25 ploegen in competitie. Het was nodig om het bestuur uit te breiden. Het seizoen 2006 - 2007 werd opnieuw met forse ambities aangevat. Na een zeer vreemde competitie in alle reeksen van Oost-Vlaanderen, zijn KFC Moerbeke en FC Daknam zeker van de promotie op twee wedstrijden van het einde. FC Daknam promoveert kon zich verheugen op leuke derby's tegen Moerbeke, Sinaai, Waasmunster, Doorslaar, Heikant en Sombeke.
Toch kon FC Daknam dit verblijf niet langer rekken dan één seizoen. Al snel bleek dat FC Daknam een vogel voor de kat. Ondanks een trainerswissel, werd snel duidelijk dat FC Daknam vanaf het seizoen 2008 - 2009 weer zou aantreden in de vertrouwde vierde provinciale reeks. Het enige lichtpuntje van dat seizoen was, dat er na nieuwjaar heel wat spelers uit de jeugd hun kans kregen en velen die kans grepen. Daarop kon gebouwd worden voor de volgende seizoenen.
FC Daknam blijft schipperen tussen 3de en 4de provinciale
Het seizoen 2008 - 2009 werd dan weer een meevaller. Met eigen jeugd en een klein handvol nieuwelingen werd een verdienstelijke vierde plaats behaald. Maar onze club haalde net de promotie niet en we bleven jammer genoeg in vierde provinciale.
Ondanks deze tegenvaller werd de competitie 2009 - 2010 misschien wel het beste seizoen in ons bestaan. Maar... 74 punten en een doelsaldo van +79 (108 voor en 29 tegen) bleken net niet genoeg om Herleving RS Haasdonk te kloppen voor de titel. Het kampioenschap zou beslist worden in een onderlinge testwedstrijd. Er kwamen maar liefst 1.200 toeschouwers af op deze clash, op onze terreinen. De ervaring en rijpere spelers van HRS Haasdonk gaven echter de doorslag… met een 1-4 verlies als gevolg. FC Daknam moest daardoor opnieuw testwedstrijden spelen. Deze keer lukte het wel: onze jonge gasten (de oudste speler was toen 29 jaar), bewezen dat ze rijp waren voor derde provinciale. Beide testwedstrijden tegen RC Haaltert en op KFC Herzele werden gewonnen, met respectievelijk 6-3 en 2-3. Het feest kon dus beginnen.
Het seizoen daarop wisselden succes en teleurstelling elkaar af. In de laatste rechte lijn van die competitie haalt FC Daknam heel wat punten en verzekeren we ons van een verlengd verblijf in Derde provinciale.
Ook daarna bleef de club successen in vierde afwisselen met desillusies in derde.
Vanaf dan werd FC Eendracht Daknam ook definitief omgedoopt naar FC Daknam.
Het eerste seizoen opnieuw in vierde speelden we meteen mee voor promotie. Een 3-3 tegen RS Opdorp, tijdens de laatste wedstrijd van die competitie kostte ons de rechtstreekse promotie, en door het grote aantal dalers uit bevordering, kwam er niet eens een eindronde.
De grootste troost van dat seizoen was dat we in maart 2006 eindelijk onze nieuwe kantine in gebruik konden nemen. Fier als een gieter! Enkele maanden later, dus in augustus 2006, werden ook de eerste wedstrijden op onze nieuwe, definitieve terreinen gespeeld.
Mijlpaal in 2006: 25 ploegen in competitie
FC Daknam startte dat seizoen met niet minder dan 25 ploegen in competitie. Het was nodig om het bestuur uit te breiden. Het seizoen 2006 - 2007 werd opnieuw met forse ambities aangevat. Na een zeer vreemde competitie in alle reeksen van Oost-Vlaanderen, zijn KFC Moerbeke en FC Daknam zeker van de promotie op twee wedstrijden van het einde. FC Daknam promoveert kon zich verheugen op leuke derby's tegen Moerbeke, Sinaai, Waasmunster, Doorslaar, Heikant en Sombeke.
Toch kon FC Daknam dit verblijf niet langer rekken dan één seizoen. Al snel bleek dat FC Daknam een vogel voor de kat. Ondanks een trainerswissel, werd snel duidelijk dat FC Daknam vanaf het seizoen 2008 - 2009 weer zou aantreden in de vertrouwde vierde provinciale reeks. Het enige lichtpuntje van dat seizoen was, dat er na nieuwjaar heel wat spelers uit de jeugd hun kans kregen en velen die kans grepen. Daarop kon gebouwd worden voor de volgende seizoenen.
FC Daknam blijft schipperen tussen 3de en 4de provinciale
Het seizoen 2008 - 2009 werd dan weer een meevaller. Met eigen jeugd en een klein handvol nieuwelingen werd een verdienstelijke vierde plaats behaald. Maar onze club haalde net de promotie niet en we bleven jammer genoeg in vierde provinciale.
Ondanks deze tegenvaller werd de competitie 2009 - 2010 misschien wel het beste seizoen in ons bestaan. Maar... 74 punten en een doelsaldo van +79 (108 voor en 29 tegen) bleken net niet genoeg om Herleving RS Haasdonk te kloppen voor de titel. Het kampioenschap zou beslist worden in een onderlinge testwedstrijd. Er kwamen maar liefst 1.200 toeschouwers af op deze clash, op onze terreinen. De ervaring en rijpere spelers van HRS Haasdonk gaven echter de doorslag… met een 1-4 verlies als gevolg. FC Daknam moest daardoor opnieuw testwedstrijden spelen. Deze keer lukte het wel: onze jonge gasten (de oudste speler was toen 29 jaar), bewezen dat ze rijp waren voor derde provinciale. Beide testwedstrijden tegen RC Haaltert en op KFC Herzele werden gewonnen, met respectievelijk 6-3 en 2-3. Het feest kon dus beginnen.
Het seizoen daarop wisselden succes en teleurstelling elkaar af. In de laatste rechte lijn van die competitie haalt FC Daknam heel wat punten en verzekeren we ons van een verlengd verblijf in Derde provinciale.
Ook daarna bleef de club successen in vierde afwisselen met desillusies in derde.